Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια χρόνια ασθένεια των αρθρώσεων που συνοδεύεται από παθολογικές αλλαγές στον χόνδρο της υαλίνης και στη συνέχεια στους γειτονικούς ιστούς, στην κάψουλα των αρθρώσεων και στην αρθρώσεις.
Η βλάβη είναι δυστροφική και εκφυλιστική, γεγονός που οδηγεί σε αλλαγή στη δομή του ιστού των αρθρώσεων και απώλεια της λειτουργικότητάς του. Σύμφωνα με την ίδια στατιστική, το 12% του συνολικού πληθυσμού του πλανήτη είναι επιρρεπές σε οστεοαρθρίτιδα. Το 62% έως 65% όλων των επεισοδίων της νόσου εμφανίζονται σε άτομα άνω των 60 ετών.
Ένα άλλο 30-35% των περιπτώσεων βλάβης στις αρθρώσεις με αυτή την παθολογία εμφανίζονται σε ασθενείς ηλικίας 40-60 ετών. Και περίπου το 3% είναι νέοι ηλικίας μεταξύ 20 και 40 ετών.
Τι είναι αυτό;
Με απλά λόγια, η οστεοαρθρίτιδα είναι μια χρόνια ασθένεια στην οποία αναπτύσσονται προοδευτικές εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές στην άρθρωση λόγω μεταβολικών διαταραχών. Είναι η πιο κοινή παθολογία των αρθρώσεων που διαγιγνώσκεται στο 6-7% του πληθυσμού. Η επίπτωση αυξάνεται δραματικά με την ηλικία.
Τις περισσότερες φορές, η παθολογική διαδικασία στην οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει τους μικρούς καρπούς (δέκα φορές συχνότερα στις γυναίκες παρά στους άνδρες), το μεγάλο δάκτυλο, τις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις της θωρακικής και τραχηλικής σπονδυλικής στήλης και τις αρθρώσεις του γόνατος και του ισχίου. Η οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων του γόνατος και του ισχίου καταλαμβάνει την πρώτη θέση όσον αφορά τη σοβαρότητα των κλινικών εκδηλώσεων και τον αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής.
Η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από μια πολύπλοκη βλάβη της άρθρωσης και της βοηθητικής συσκευής:
- Χονδρίτιδα - φλεγμονώδεις αλλαγές στον χόνδρο της άρθρωσης.
- Οστείτιδα - εμπλοκή των υποκείμενων δομών των οστών στην παθολογική διαδικασία ·
- Συνοβίτιδα - φλεγμονή της εσωτερικής μεμβράνης της κάψουλας των αρθρώσεων.
- θυλακίτιδα - βλάβη στον περιαρθρικό σάκο,
- αντιδραστική φλεγμονή των μαλακών ιστών (μύες, υποδόριος ιστός, συνδετικός εξοπλισμός) κατά την προβολή της προσβεβλημένης άρθρωσης (περιφερική φλεγμονή).
Η ασθένεια διαγιγνώσκεται σε 2% των ατόμων κάτω των 45 ετών, σε 30% - από 45 έως 64 ετών και σε 65-85% - στην ηλικία των 65 ετών και άνω. Η οστεοαρθρίτιδα των μεγάλων και μεσαίων αρθρώσεων των άκρων έχει τη μεγαλύτερη κλινική σημασία λόγω του αρνητικού της αντίκτυπου στο βιοτικό επίπεδο και στην ικανότητα εργασίας των ασθενών.
Τύποι οστεοαρθρίτιδας
Ανάλογα με την αιτία της παθολογικής διαδικασίας στην άρθρωση, γίνεται διάκριση μεταξύ πρωτοπαθούς οστεοαρθρίτιδας, δευτεροπαθούς και ιδιοπαθούς.
Κατά κύριο λόγο αναπτύσσεται ως ασθένεια από μόνη της, δευτερογενής, ως αποτέλεσμα τραυματισμού ή λοίμωξης και η αιτία της ιδιοπαθούς μορφής είναι άγνωστη. Εκτός από την ταξινόμηση της νόσου, ανάλογα με την αιτία της παθολογικής διαδικασίας, η οστεοαρθρίτιδα διακρίνεται ανάλογα με τη θέση των καταστροφικών αλλαγών:
- Η γονόρθρωση είναι ο πιο κοινός τύπος παθολογίας, ο οποίος χαρακτηρίζεται από βλάβη στις αρθρώσεις του γόνατος. Τις περισσότερες φορές, η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος παρατηρείται σε υπέρβαρα άτομα με χρόνιες μεταβολικές ασθένειες στο σώμα και κακή ανοσία. Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος εξελίσσεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και σταδιακά οδηγεί σε πλήρη απώλεια κινητικών δεξιοτήτων.
- Αρθροπάθεια της άρθρωσης του ώμου - η κύρια αιτία εκφυλιστικών διεργασιών σε αυτήν την περιοχή είναι συγγενείς ανωμαλίες στην ανάπτυξη της άρθρωσης ώμου ή υπερβολικό φορτίο σε αυτήν την περιοχή, για παράδειγμα, όταν μεταφέρετε βαριές αποσκευές στους ώμους.
- αρθροπάθεια στον αστράγαλο - οι κύριοι λόγοι για την ανάπτυξη εκφυλιστικών διεργασιών στον αστράγαλο είναι τραύμα, διάστρεμμα, διάστρεμμα και κατάγματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ανάπτυξη μιας παθολογικής διαδικασίας μπορεί να προκαλέσει μια αυτοάνοση ασθένεια - ρευματοειδή αρθρίτιδα. Η οστεοαρθρίτιδα στον αστράγαλο επηρεάζει χορευτές, γυναίκες με ψηλά τακούνια και αθλητές.
- Uncoarthritis ή οστεοαρθρίτιδα της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης - οι αιτίες είναι τραυματισμοί στο λαιμό, προοδευτική οστεοχόνδρωση, παχυσαρκία και καθιστικός τρόπος ζωής. Τα άτομα που εργάζονται σε υπολογιστές σε γραφεία κινδυνεύουν. Εκτός από τον έντονο πόνο στον αυχένα, οι ασθενείς εμφανίζουν έντονη ζάλη, κατάθλιψη συνείδησης, μειωμένη μνήμη και κόπωση. Αυτά τα συμπτώματα προκαλούνται από τη συμπίεση της σπονδυλικής αρτηρίας, η οποία επιτρέπει σε θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο να εισέλθουν στον εγκέφαλο.
- Η συνάρθρωση ή η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου - η κύρια αιτία εμφάνισής της είναι οι σχετιζόμενες με την ηλικία αλλαγές στον ιστό της άρθρωσης. Τα άτομα άνω των 45 ετών διατρέχουν κίνδυνο.
- Οστεοαρθρίτιδα των δακτύλων - αναπτύσσεται για τον ίδιο λόγο με τη σπονδυλοαρθρίτιδα.
- Η πολυαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από βλάβη σε πολλαπλές αρθρώσεις με προοδευτικές εκφυλιστικές διαδικασίες, ενώ η παθολογική διαδικασία περιλαμβάνει συνδέσμους, μύες και ιστούς που περιβάλλουν την άρθρωση.
- Σπονδυλοαρθρίτιδα - οι ιστοί της σπονδυλικής στήλης, δηλαδή η οσφυϊκή σας περιοχή, εκτίθενται σε καταστροφική καταστροφή. Οι γυναίκες διατρέχουν κίνδυνο κατά την εμμηνόπαυση, καθώς η σπονδυλοαρθρίτιδα εξελίσσεται στο πλαίσιο της έλλειψης γυναικείων σεξουαλικών ορμονών.
Αιτίες οστεοαρθρίτιδας
Δύο λόγοι συμβάλλουν στην ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας - το στρες και η έλλειψη επαρκούς διατροφής, η οποία παρέχει βιταμίνες και μέταλλα για την αποκατάσταση των ιστών. Οι αρθρώσεις κάθε ατόμου φέρουν ένα φορτίο. Για αθλητές και χορευτές, το φορτίο στα πόδια είναι μεγαλύτερο κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης, πράγμα που σημαίνει ότι οι αρθρώσεις των οστών φθείρονται ταχύτερα και απαιτούν ποιοτική διατροφή. Σε έναν ήρεμο τρόπο ζωής, η υποστηρικτική συσκευή φθείρεται πιο αργά, αλλά απαιτεί επίσης τακτική ανανέωση ιστών.
Επομένως, η κύρια κατάσταση για την καταστροφή και την παραμόρφωση των αρθρώσεων είναι ο υποσιτισμός, η πεπτική διαταραχή των χρήσιμων συστατικών, η οποία εμφανίζεται συχνά με μεταβολικές διαταραχές.
Ας απαριθμήσουμε τους παράγοντες που συμβάλλουν στη φθορά των αρθρώσεων και στις μεταβολικές διαταραχές:
- Μυϊκή αδυναμία και ανώμαλο στρες στις αρθρώσεις. Η αποδυνάμωση ενός ή περισσότερων μυών αυξάνει το άγχος στην άρθρωση και την κατανέμει άνισα στην οστική διασταύρωση. Το λάθος μυϊκό στέλεχος δημιουργείται επίσης με επίπεδα πόδια, σκολίωση, γι 'αυτό και ο χόνδρος ιστός σε αυτές τις "ακίνδυνες" ασθένειες φθείρεται με την ηλικία και εμφανίζεται οστεοαρθρίτιδα.
Η πιθανότητα οστεοαρθρίτιδας αυξάνεται με έντονη σωματική άσκηση.
Όταν τα ημερήσια φορτία υπερβαίνουν τη χωρητικότητα του οστικού ιστού, σχηματίζεται ένα μικροτραύμα. Πυκνώματα εμφανίζονται στα σημεία τραυματισμού, τα οποία με την πάροδο του χρόνου μεγαλώνουν και παραμορφώνουν την άρθρωση.
- Μεταβολικές διαταραχές (γαστρεντερικές παθήσεις - στασιμότητα της χολής, δυσβολία, γαστρίτιδα, χολοκυστίτιδα, παγκρεατίτιδα, μεταβολική νόσος - διαβήτης) ·
- Ψυχοσωματικές αιτίες - Η ψυχοσωματική της οστεοαρθρίτιδας επιβεβαιώνει ότι μια αρνητική συναισθηματική κατάσταση γίνεται επίσης η αιτία της νόσου. Το άγχος δημιουργεί μυϊκούς σπασμούς, το συνεχές στρες διαταράσσει τη διατροφή όλων των ιστών (εσωτερικά όργανα, οστά, αρθρώσεις).
- Η κληρονομικότητα (η φύση του μεταβολισμού και οι πιθανές διαταραχές του κληρονομούνται, μια τάση για μυϊκή αδυναμία ή ακατάλληλο σχηματισμό της οστικής δομής, κακή πέψη - η οποία αποτελεί τη βάση για την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας στα γηρατειά).
Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια κατάσταση φθαρμένων αρθρώσεων που έχουν χάσει σημαντική προμήθεια ορυκτών και την ικανότητα να αντέχουν στο στρες και την καταστροφή. Επομένως, η προδιάθεση για την ασθένεια αυξάνεται με την ηλικία. Μετά από 70 χρόνια, κάθε δεύτερος συνταξιούχος διαγιγνώσκεται με οστεοαρθρίτιδα. Δεδομένου ότι το μέγιστο φορτίο πέφτει στα πόδια (ένα άτομο κινείται - περπατά, στέκεται, τρέχει, πηδά), εδώ σχηματίζονται τα πρώτα σημάδια οστεοαρθρίτιδας.
Μηχανισμός πορείας της νόσου
Εάν εμφανιστεί κάποια από τις αιτίες των αρθρώσεων των αρθρώσεων με οστεοαρθρίτιδα, τότε αρχίζουν να αναπτύσσονται παθολογικές διεργασίες σε αυτήν. Ο μηχανισμός της προόδου τους δεν είναι πλήρως κατανοητός, αλλά είναι γνωστά τα κύρια στάδια της επίσημης ιατρικής.
Στο αρχικό στάδιο, η δομή του ιστού του χόνδρου εξαντλείται και υπάρχουν ανώμαλες αλλαγές στο αρθρικό υγρό. Όλα αυτά συμβαίνουν λόγω μεταβολικών διαταραχών, στις οποίες οι ιστοί των αρθρώσεων δεν λαμβάνουν τα απαραίτητα συστατικά σε επαρκείς ποσότητες ή δεν περιέχουν κάποια από αυτά.
Επιπλέον, η ελαστικότητα των ινών κολλαγόνου και η ευκαμψία του χόνδρου χάνονται, καθώς το υαλουρονικό οξύ στο σώμα με έλλειψη θρεπτικών ουσιών δεν έχει χρόνο να παράγει, το οποίο εξασφαλίζει την απαλότητα και την ευκαμψία της δομικής σύνθεσης των ινών κολλαγόνου. Ο χόνδρος στεγνώνει σταδιακά, γίνεται εύθραυστος και ραγίζει. Το υγρό στην αρθρική κάψουλα εξαντλείται σταδιακά και στη συνέχεια εξαφανίζεται εντελώς.
Τραχύτητα και ανάπτυξη στερεών οστών στον ιστό του χόνδρου. Ταυτόχρονα, αναπτύσσεται παραμόρφωση άλλων ιστών των αρθρώσεων, ο παθολογικός εκφυλισμός τους, η δυστροφία και η απώλεια φυσιολογικής δραστηριότητας. Για τον ασθενή, αυτές οι αλλαγές σημαίνουν την εμφάνιση πόνου, χωλότητας και δυσκαμψίας των αρθρώσεων.
Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας
Η οξεία κλινική εικόνα δεν είναι τυπική για την οστεοαρθρίτιδα, οι αλλαγές στις αρθρώσεις είναι προοδευτικές και αυξάνονται αργά, η οποία εκφράζεται σε μια σταδιακή αύξηση των συμπτωμάτων:
- πόνος;
- διαλείπουσα λείανση της προσβεβλημένης άρθρωσης,
- παραμόρφωση αρθρώσεων που εμφανίζεται και επιδεινώνεται καθώς εξελίσσεται η ασθένεια,
- δυσκαμψία,
- Περιορισμός της κινητικότητας (μείωση του όγκου των ενεργών και παθητικών κινήσεων στην προσβεβλημένη άρθρωση)
Ο πόνος της οστεοαρθρίτιδας είναι θαμπός, παροδικός και εμφανίζεται όταν μετακινείστε με φόντο έντονο στρες προς το τέλος της ημέρας (μπορεί να είναι τόσο έντονο που ο ασθενής δεν μπορεί να κοιμηθεί). Η σταθερή, μη μηχανική φύση του πόνου στην οστεοαρθρίτιδα είναι άτυπη και υποδηλώνει την παρουσία ενεργού φλεγμονής (υποχονδριακό οστό, αρθρικό οίδημα, συνδετική συσκευή ή περιαρθρικούς μύες).
Οι περισσότεροι ασθενείς παρατηρούν την παρουσία του λεγόμενου πόνου κατά την έναρξη, ο οποίος εμφανίζεται το πρωί μετά το ξύπνημα ή μετά από μια μακρά περίοδο αδράνειας και ο οποίος εξαφανίζεται κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης. Πολλοί ασθενείς ορίζουν αυτήν την κατάσταση ως την ανάγκη ανάπτυξης ή χαλάρωσης μιας άρθρωσης.
Η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από πρωινή δυσκαμψία, η οποία έχει σαφή εντοπισμό και είναι βραχυπρόθεσμης φύσης (όχι περισσότερο από 30 λεπτά). Μερικές φορές γίνεται αντιληπτό από τους ασθενείς ως «αίσθηση γέλης» στις αρθρώσεις. Η αίσθηση της σφήνας, η δυσκαμψία είναι δυνατή.
Με την ανάπτυξη αντιδραστικής αρθρίτιδας, προστίθενται τα ακόλουθα κύρια συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας:
- Πόνος και τοπική αύξηση της θερμοκρασίας, που καθορίζεται από ψηλάφηση της προσβεβλημένης άρθρωσης,
- επίμονος πόνος
- διεύρυνση της άρθρωσης, πρήξιμο του μαλακού ιστού,
- προοδευτική μείωση στο εύρος κίνησης.
Στάδια και βαθμός οστεοαρθρίτιδας
Κατά τη διάρκεια της νόσου, το φάρμακο διακρίνει τρία στάδια, τα οποία διαφέρουν στα σημεία της νόσου, την ένταση της βλάβης και τον εντοπισμό. Ταυτόχρονα, οι διαφορές και στα τρία στάδια σχετίζονται με τους τύπους ιστών που υπόκεινται σε παθολογικές αλλαγές.
- Το πρώτο στάδιο ανάπτυξης της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων είναι η αρχική φάση της νόσου. Χαρακτηρίζεται από ελαφρά βλάβη στον ιστό του χόνδρου και απώλεια φυσιολογικών λειτουργιών σε ίνες κολλαγόνου. Ταυτόχρονα, στο πρώτο στάδιο, παρατηρούνται μικρές μορφολογικές διαταραχές του οστικού ιστού και δομικές αλλαγές στο αρθρικό υγρό. Ο χόνδρος της άρθρωσης καλύπτεται με ρωγμές, ο ασθενής έχει ελαφρύ πόνο στη θέση της παθολογίας.
- Δεύτερος βαθμός - η ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας με αυξημένη δυναμική. Αυτό το στάδιο χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση σταθερού πόνου και χωλότητας. Υπάρχουν αισθητές μορφολογικές και δυστροφικές αλλαγές στον χόνδρο, κατά τη διάρκεια της διάγνωσης αποκαλύπτεται η ανάπτυξη οστικού ιστού. Σχηματίζονται οστεόφυτα - ανάπτυξη των οστών που μπορεί να φανεί κατά την οπτική εξέταση της θέσης της βλάβης. Ταυτόχρονα, οι διαδικασίες εκφυλιστικών αλλαγών λαμβάνουν χώρα στην αρθρική κάψουλα, η οποία οδηγεί στη δομική της εξάντληση. Η ασθένεια σε αυτό το στάδιο μπορεί συχνά να επιδεινωθεί και να εμφανίζεται τακτικά. Ο πόνος σταδιακά γίνεται σταθερός.
- Τρίτος βαθμός - ενεργή εξέλιξη. Σε αυτό το στάδιο, το αρθρικό υγρό απουσιάζει σχεδόν εντελώς λόγω του εκφυλισμού του και ο οστικός ιστός τρίβεται μαζί. Η κινητικότητα των αρθρώσεων είναι σχεδόν απούσα, ο πόνος γίνεται πιο αισθητός. Ο χόνδρος απουσιάζει επίσης λόγω εκφυλιστικών και ατροφικών αλλαγών. Η θεραπεία του τρίτου βαθμού οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων θεωρείται ακατάλληλη.
Εκτός από αυτά τα τρία στάδια ανάπτυξης της παθολογίας, υπάρχει ένα τελικό στάδιο - η μη αναστρέψιμη καταστροφή όλων των ιστών στην άρθρωση. Σε αυτό το στάδιο είναι αδύνατο όχι μόνο η αποτελεσματική θεραπεία, αλλά και η ανακούφιση του πόνου.
Η φλεγμονώδης διαδικασία ξεκινά συνήθως στο δεύτερο βαθμό της βλάβης, σε σπάνιες περιπτώσεις χωρίς ιατρική παρέμβαση - στο πρώτο στάδιο. Ως αποτέλεσμα, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να το σταματήσει και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δευτερογενείς παθολογίες, στην ανάπτυξη παθογόνου μικροχλωρίδας αντί για τον εντοπισμό της νόσου.
Προκειμένου να αποκλειστούν σοβαρές συνέπειες, η θεραπεία πρέπει να ξεκινά από τον πρώτο βαθμό και ταυτόχρονα να χρησιμοποιούνται εντατικές μέθοδοι θεραπείας. Στο τελευταίο στάδιο, το οποίο σχετίζεται με την πλήρη καταστροφή του ιστού του χόνδρου, επιτρέπεται μόνο μία τεχνική για την ανακούφιση του ασθενούς από τον πόνο και την ακινησία της αρθροπλαστικής της άρθρωσης, αντικαθιστώντας πλήρως ή εν μέρει τα συστατικά της άρθρωσης.
Ακολουθήστε
Οι συνέπειες της πρώιμης θεραπείας και της προχωρημένης οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων συνοδεύονται από επιπλοκές όπως
προσβεβλημένο- μειονέκτημα;
- παραμόρφωση έως την αποκατάσταση,
- Εμφάνιση σπονδυλικών κήλων.
- δυσκαμψία ή δυσκαμψία στις αρθρώσεις,
- Μείωση της ποιότητας ζωής και του βιοτικού επιπέδου
Η χρόνια πορεία, εκτός από αυτές τις επιπλοκές, συνοδεύεται από έντονο και συχνό πόνο, πλήρη καταστροφή των δομικών συστατικών της άρθρωσης, δυσφορία, αδυναμία σωματικής άσκησης και αθλητισμού.
διάγνωση
Η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας βασίζεται στην εκτίμηση των αναμνηστικών δεδομένων, των χαρακτηριστικών εκδηλώσεων της νόσου και των αποτελεσμάτων των ενόργανων μεθόδων έρευνας. Οι ενδεικτικές αλλαγές στις γενικές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος δεν είναι χαρακτηριστικές της οστεοαρθρίτιδας, εμφανίζονται μόνο με την ανάπτυξη μιας ενεργού φλεγμονώδους διαδικασίας.
Η πιο σημαντική μέθοδος για τη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας είναι η ακτινογραφία. Σε διαγνωστικά ασαφείς περιπτώσεις, συνιστάται η τομογραφία υπολογισμένου ή μαγνητικού συντονισμού.
Η οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων του γόνατος και του ισχίου παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη σοβαρότητα των κλινικών εκδηλώσεων και τις αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής.
Πρόσθετες μέθοδοι διάγνωσης:
- ατραυματική αρθροσκόπηση;
- Υπερηχογράφημα (εκτίμηση του πάχους του αρθρικού χόνδρου, αρθρώσεις, κατάσταση των καψουλών των αρθρώσεων, παρουσία υγρού) ·
- Σπινθηρογραφία (εκτίμηση της κατάστασης του οστικού ιστού των κεφαλών των οστών που απαρτίζουν την άρθρωση).
Πώς αντιμετωπίζετε την οστεοαρθρίτιδα;
Είναι καλύτερο να αντιμετωπίζετε νωρίς την οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων. Η ίδια η θεραπεία πρέπει να είναι παθογενετική και περίπλοκη. Η ουσία του έγκειται στην εξάλειψη των αιτίων που συμβάλλουν στην ανάπτυξη αυτής της ασθένειας. Είναι επίσης απαραίτητο να απαλλαγείτε από φλεγμονώδεις αλλαγές και να αποκαταστήσετε τις προηγούμενες χαμένες λειτουργίες.
Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας βασίζεται σε πολλές βασικές αρχές:
- Παροχή οξυγόνου στην άρθρωση ή στη λεγόμενη ενδοαρθρική θεραπεία οξυγόνου.
- φαρμακευτική θεραπεία.
- Ενδοοστικές αποφράξεις και αποσυμπίεση της μεταεπιφύλισης.
- Βιώσιμη διατροφή.
- Οι κατεστραμμένες αρθρώσεις πρέπει να απαλλαγούν από υπερβολικό στρες. Εάν είναι δυνατόν, πρέπει να διατηρείται στο ελάχιστο κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
- Ακολουθήστε το καθιερωμένο ορθοπεδικό σχήμα.
- Ασκήσεις φυσικοθεραπείας.
- Παρακολουθήστε ένα μάθημα φυσικής θεραπείας που περιλαμβάνει μαγνητο και ηλεκτροθεραπεία, κύμα σοκ και θεραπεία με λέιζερ.
- θεραπεία με σανατόριο. Για το σκοπό αυτό, μετά από σύσταση γιατρού, η θεραπεία πρέπει να πραγματοποιείται μία φορά το χρόνο σε εξειδικευμένα θέρετρα.
Προετοιμασίες για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας
Η θεραπεία με φάρμακα πραγματοποιείται στη φάση επιδείνωσης της οστεοαρθρίτιδας που επιλέγεται από ειδικό. Η αυτοθεραπεία δεν είναι αποδεκτή λόγω πιθανών παρενεργειών (π. χ. η αρνητική επίδραση των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων στον γαστρικό βλεννογόνο).
Η θεραπεία περιλαμβάνει τα ακόλουθα φάρμακα:
- Αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Εάν ξεκινήσετε ολοκληρωμένη θεραπεία με οστεοαρθρίτιδα, μπορείτε να επιβραδύνετε την πορεία της νόσου και να βελτιώσετε σημαντικά την ποιότητα ζωής. Αξίζει να αναφερθείτε σε ορισμένα σημεία θεραπείας με περισσότερες λεπτομέρειες. Η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει, ειδικά στο αρχικό στάδιο - αυτή είναι η εξάλειψη του πόνου, καθώς και η εξάλειψη των φλεγμονωδών διεργασιών στις αρθρώσεις. Για το σκοπό αυτό, όλοι οι γιατροί χρησιμοποιούν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Οι έμπειροι γιατροί δεν συνιστούν στοματική χορήγηση, επειδή αυτά τα φάρμακα είναι πολύ ερεθιστικά για το στομάχι. Επομένως, χρησιμοποιείται είτε ενδοφλέβια είτε ενδομυϊκή χορήγηση ανάλογα με το επιλεγμένο φάρμακο. Μερικές φορές τα ΜΣΑΦ χρησιμοποιούνται ως βοήθημα με τη μορφή αλοιφών, αλλά η απορρόφησή τους είναι εξαιρετικά χαμηλή, οπότε δεν μπορεί να επιτευχθεί σημαντικό αποτέλεσμα.
- ορμονικά κορτικοστεροειδή. Εάν η οστεοαρθρίτιδα βρίσκεται στο στάδιο επιδείνωσης, συνιστάται η λήψη ορμονικών κορτικοστεροειδών. Εγχύονται στην άρθρωση. Εξωτερικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ειδικό έμπλαστρο, αλοιφή ή βάμμα φτιαγμένο με βάση την πάπρικα.
- Οι χονδροπροστατευτές για την αποκατάσταση του χόνδρου και τη βελτίωση της ποιοτικής σύνθεσης του αρθρικού υγρού δεν είναι περιττοί. Το μάθημα χρειάζεται πολύ χρόνο για να βελτιωθεί. Ωστόσο, εάν το αναμενόμενο αποτέλεσμα δεν εμφανιστεί εντός έξι μηνών μετά τη χορήγηση, τα φάρμακα θα πρέπει να ακυρωθούν. Εκτός από τους χονδροπροστατευτικούς παράγοντες, συνιστάται επίσης η χρήση φαρμάκων που παρασκευάζονται με βάση το υαλουρονικό οξύ. Συμβάλλουν στο σχηματισμό της κυτταρικής μεμβράνης, η οποία είναι υπεύθυνη για το σχηματισμό αρθρικού χόνδρου.
Φυσιοθεραπεία
Για την ανακούφιση του πόνου, τη μείωση της φλεγμονής, τη βελτίωση της μικροκυκλοφορίας και την ανακούφιση των μυϊκών σπασμών, ένας ασθενής με οστεοαρθρίτιδα παραπέμπεται για φυσιοθεραπεία:
- Σε μια επιδεινούμενη φάση. Ορίστε θεραπεία με λέιζερ, μαγνητοθεραπεία και υπεριώδη ακτινοβολία,
- Σε ύφεση. Εμφανίζεται η ηλεκτροφόρηση και η φωνοφόρηση.
Επιπλέον, χρησιμοποιούνται θερμικές διεργασίες, θειούχα, ραδόνια και θαλάσσια λουτρά. Η ηλεκτρική διέγερση πραγματοποιείται για την ενίσχυση των μυών. Ένα απαλό μασάζ μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί κατά την ύφεση.
χειρουργική επέμβαση
Εάν οι αναφερόμενες μέθοδοι επιρροής είναι αναποτελεσματικές, καταφύγετε σε χειρουργική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας σε περίπτωση επιπλοκών:
- Αποσυμπίεση της μεταεπιφύσεως και παρατεταμένος ενδοοσθικός αποκλεισμός (μείωση της ενδοοστικής πίεσης στην πληγείσα περιοχή),
- Διορθωτική οστεοτομία,
- Ενδοπροσθετική αρθρώσεων.
Στα αρχικά στάδια της νόσου, χρησιμοποιείται μηχανική απομάκρυνση, λέιζερ ή κρύο πλάσμα απομάκρυνσης (εξομάλυνση της επιφάνειας του χόνδρου που έχει υποστεί βλάβη, αφαίρεση μη βιώσιμων περιοχών). Αυτή η μέθοδος είναι αποτελεσματική στην ανακούφιση του πόνου, αλλά έχει προσωρινό αποτέλεσμα - 2-3 χρόνια.
λαϊκές θεραπείες
Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα δεν θέλουν πλέον να παίρνουν χάπια ή ενέσεις. Επομένως, θέτουν την ερώτηση: πώς να θεραπεύσουν την οστεοαρθρίτιδα με τη βοήθεια λαϊκών θεραπειών; Ως επί το πλείστον, αυτά τα κεφάλαια στοχεύουν στη βελτίωση του τόνου του σώματος, στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, στην ανακούφιση του πόνου και στην ενίσχυση της ανοσίας.
Οι συνταγές παραδοσιακής ιατρικής χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία αυτής της ασθένειας:
- Το διάλυμα αυγού παρασκευάζεται από φρέσκο κρόκο αυγού αναμεμιγμένο με τερεβινθίνη και ξίδι μηλίτη μήλου σε αναλογία 1: 1: 1. Το υγρό πρέπει να αναμιγνύεται καλά και να τρίβεται πάνω από την προσβεβλημένη άρθρωση όλη τη νύχτα. Τότε πρέπει να τυλίξετε τα πάντα σε ένα μάλλινο κασκόλ. Συνιστάται να τρίβετε 2-3 φορές την εβδομάδα για 1 μήνα.
- Αγοράστε τη ρίζα Elecampane στο φαρμακείο. Συνήθως συσκευάζεται σε συσκευασίες των 50 γραμμαρίων. Για να προετοιμάσετε το βάμμα, χρειάζεστε μισή συσκευασία ριζών φυτού και 150 ml βότκας υψηλής ποιότητας. Τα συστατικά αναμιγνύονται, τοποθετούνται σε σκούρο μπουκάλι και εγχύονται για 12 ημέρες. Το τρίψιμο γίνεται πριν πάτε για ύπνο και, εάν είναι δυνατόν, το πρωί.
- Η χρήση μαγειρεμένου βρώμης δίνει επίσης καλά αποτελέσματα. Πάρτε τρεις έως τέσσερις κουταλιές της σούπας βρώμης, ρίξτε βραστό νερό πάνω του και μαγειρέψτε σε χαμηλή φωτιά για πέντε έως επτά λεπτά. Η ποσότητα νερού που χρησιμοποιείται θα πρέπει να κάνει ένα παχύ gruel που θα πρέπει να ψύχεται και να χρησιμοποιείται ως συμπίεση όλη τη νύχτα. Χρησιμοποιείτε μόνο φρεσκομαγειρεμένες νιφάδες. Το χθες το χυλό δεν είναι καλό για μια συμπίεση.
- Τα φύλλα σημύδας, τα φύλλα τσουκνίδας και οι ταξιανθίες κατιφέ λαμβάνονται σε ίσα μέρη. Ως αποτέλεσμα, θα χρειαστείτε δύο κουταλιές της σούπας. Βάζουμε την προκύπτουσα θρυμματισμένη συλλογή σε ένα θερμό, την γεμίζουμε με ένα λίτρο βραστό νερό και την αφήνουμε για μια νύχτα. Από το επόμενο πρωί, πρέπει να παίρνετε μισό ποτήρι ζωμό τέσσερις έως πέντε φορές την ημέρα. Αυτή η συνταγή διαρκεί δύο έως τρεις μήνες.
Τα βάμματα από φύλλα δάφνης, χρένο, σκόρδο και σίκαλη θεωρούνται επίσης αποτελεσματικά. Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας με λαϊκές θεραπείες είναι πιο αποτελεσματική όταν συνδυάζεται με φαρμακευτική αγωγή.
Διατροφή για οστεοαρθρίτιδα
Οι βασικές αρχές της διατροφής στην οστεοαρθρίτιδα μειώνονται στα ακόλουθα σημεία:
- Αποφύγετε τα βαριά γεύματα τη νύχτα για να αποφύγετε την επίθεση της οστεοαρθρίτιδας.
- Φάτε Κλασματική.
- Παρακολουθείτε συνεχώς το βάρος σας για να αποφύγετε την αύξηση βάρους,
και συνεπώς επιπλέον άγχος για επώδυνες αρθρώσεις. - Εάν η ασθένεια δεν επιδεινωθεί, κάντε μια βόλτα μετά το φαγητό.
- Το μενού πρέπει να είναι ισορροπημένο και να δημιουργείται με τον θεράποντα ιατρό.
Δεν υπάρχουν απολύτως παράπονα για πιάτα με ψάρια - φυσικά μπορείτε να φάτε πολλά από αυτά σε λογικές ποσότητες.
- Μην ξεχνάτε την τακτική πρόσληψη βιταμινών από τα τρόφιμα. Για ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα, οι βιταμίνες της ομάδας Β είναι ιδιαίτερα σχετικές
- Το ζελατινοποιημένο κρέας παίζει σημαντικό ρόλο στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας. Τέτοια τρόφιμα θα είναι μια πραγματική αποθήκη ιχνοστοιχείων για πονόλαιμους. Το πιο σημαντικό συστατικό του aspic είναι το φυσικό κολλαγόνο
- Η βιταμίνη Β βοηθά στην παραγωγή αιμοσφαιρίνης. Μπορεί να "ληφθεί" τρώγοντας μπανάνες, ξηρούς καρπούς, λάχανο και πατάτες. Αξίζει να παρασυρθείτε με βότανα και όσπρια. Θα είναι η πηγή φολικού οξέος. Το συκώτι, τα μανιτάρια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα αυγά είναι χρήσιμα. Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ριβοφλαβίνη.
Σύμφωνα με το θεραπευτικό σχήμα που συνταγογράφησε ο γιατρός, μπορεί να επιτευχθεί ότι η ασθένεια υποχωρεί και ο κατεστραμμένος ιστός αρχίζει να αναγεννάται.
Πρόληψη
Η πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας ξεκινά με τη σωστή διατροφή. Είναι απαραίτητο να προσπαθήσετε να μειώσετε την πρόσληψη αλατιού, καθώς και τρόφιμα που μπορούν να διαταράξουν το μεταβολισμό. Αυτά περιλαμβάνουν τα όσπρια, το λιπαρό κρέας και το αλκοόλ. Η διατροφή περιλαμβάνει λάχανο, λαχανικά και ψάρια.
Για την πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας, είναι απαραίτητο να παρακολουθήσετε μαθήματα φυσικής αγωγής και να κάνετε ασκήσεις προθέρμανσης. Εάν είναι δυνατόν, είναι καλύτερο να τρέξετε μερικά χιλιόμετρα. Είναι επίσης σημαντικό να παρακολουθείτε το βάρος σας και να αποτρέπετε την αύξηση βάρους, καθώς αυτό θα επιβαρύνει περισσότερο τις πληγές στις αρθρώσεις. Δεν συνιστάται η λήψη χαπιών για απώλεια βάρους, καθώς μπορούν να διαταράξουν το μεταβολισμό στο σώμα.
πρόβλεψη
Οι προοπτικές για τη ζωή είναι καλές. Η σκοπιμότητα της κοινωνικής πρόγνωσης και της εργασίας εξαρτάται από την επικαιρότητα της διάγνωσης και την έναρξη της θεραπείας και μειώνεται εάν καθυστερήσει η απόφαση σχετικά με το θέμα της χειρουργικής θεραπείας της νόσου.